Eerste dagen in ZA!!!
Door: susannevandeursen
Blijf op de hoogte en volg Susanne
11 Oktober 2010 | Zuid-Afrika, Port Elizabeth
Hallo allemaal,
Hier het eerste berichtje vanuit een niet zo'n zonnige Zuid Afrika....echt het is een beetje aan het regenen maar de afgelopen 2 dagen waren heerlijk weer. En het ziet er naar uit dat het weekend ook weer mooi wordt!
Waar zal ik eens beginnen. Een lange maar goede vlucht gehad!Van Johannesburg naar Port Elizabeth een uur vertragen maar verder is alles goed verlopen!Ik werd op het vliegveld opgehaald en naar mijn nieuwe huis gebracht! Het was al donker dus kon niet veel zien! We reden de township in en het enige wat ik zag waren groepjes mensen op straat...ik had dus helemaal geen idee waar ik eigenlijk terecht zou komen. Het ontvangst was warm. Ik verblijf bij Prof, zijn vrouw Fanita en 2 kinderen. Ook Thijs (19, Nederland) en Jaqueline (23,Nederland) zaten op mij te wachten. Ik kreeg mijn kamer te zien (ik deel een kamer met Jaqueline) en nog voor ik iets uit kon pakken gingen we eten. Kippekluif (ja, ik moet er weer aan geloven) en spinazie/kool stamp maar dan zonder aardappels en met rijst! Best goed te eten. Daarna wat gekletst en veel handjes geschut van mensen die hallo wilde zeggen. Daarna was ik zo moe van alles dat ik lekker ben gaan slapen.
Zondag 10 oktober:
Vanmorgen om kwart over 9 naar een kerkdienst geweest. Heel bijzonder. De priester sprak met zo veel kracht, al kon ik er niets van verstaan. Ook de mensen zongen met heel hun hart...heel indrukwekkend. Maar daarna gingen we iets doen wat veel indrukwekkender was. We gingen met Prof een rondrit maken door het township. Ik verblijf in het Walmer Township. Hier wonen allleen maar zwarte mensen. We begonnen in de buurt vanuit ' mijn' huis. Gewoon een stenen woning met stroom, water en een wc...5 straten verder op hadden de mensen dit allemaal niet meer! Geen stroom, geen water en geen stenen woning. Enkel een hutje van golfplaat en karton. We mochten bij 1 zo'n huisje binnen kijken...zo dat kwam binnen. Echt ik kan niet omschrijven hoe deze vrouw met nog 3 andere vrouwen en 4 kinderen in een krotje woonde zo groot als onze schuur. Het tocht er (er is immers alleen wat karton) en als het regent is de grond nat, de grond waar de kinderen op slapen....de angst van deze vrouw was dan ook dat door de kou en de nattigheid 1 van haar kinderen erg ziek zou worden. We waren daar in de middag en het gezin had op dat moment nog niets gegeten! Ze hebben niet veel te eten omdat ze geen inkomen hebben, ze zijn niet geschoold en kunnen dus niet aan werk komen…soms eten ze dus dagen niets! Terwijl wij net een lucnh op hadden! Wat een vreemde wereld. Ik besef dat ik maar moeilijk uit kan leggen wat ik heb gezien...het was vreselijk! Jaqueline en ik kunnen dat ook niet achter ons laten en dus hebben we net boodschappen gedaan wat we aan dit gezin willen geven...zodat ze in ieder geval op dit moment iets te eten hebben!
Ook zijn we een heuvel opgeklommen waardoor we heel het township konden zien. Er kwam heen einde aan…je ziet alleen maar golfplaat, karton, krotjes en hier en daar een stenen woning. De rest van de avond hebben we ook niet veel meer gedaan. We moesten hier echt even van bij komen. Hoe vreemd ook hebben we wel een lekkere salade gemaakt want ja, wij hadden toch honger. Het was heerlijk maar toch eet je op dat moment met een ander gevoel!
Maandag 11 oktober:
Eigenlijk zouden Jaqueline en ik vandaag beginnen met vrijwilligerswerk. Beide zijn we net Pedagoog dus vol ideeen en mogelijkheden. Echter hebben wij sterk het gevoel dat we nu meer worden ingezet als ‘ makkelijk voor erbij’. We werden afgezet bij een kinderdagverblijf en ik heb vooral de tafels verschoven en wat geholpen met eten. Ze hebben bijna geen programma en de docenten hadden er, in mijn ogen, niet zo’n zin in! Wij hadden er na een paar uur genoeg van, met alle respect maar daarvoor zijn we niet naar ZA gekomen. Daarom gaan we morgen zelf initiatief nemen en gaan we hoogstwaarschijnlijk zelf activiteiten maken voor de kinderen die veel op straat hangen want na 2 uur is er geen school en leven ze dus op straat. We willen graag voor deze kinderen iets doen. Dat gaat ook goed komen alleen moeten we nog even opstarten en dat komt op ons neer daar Prof en Khaya (organisatie) ons nog niet echt hebben kunnen helpen omdat wij ook nog niet helemaal weten wat we waar willen! Maar dat gaat zeker goed komen! Dus vanmiddag lekker rustig aan kunnen doen. Boodschappen gedaan in een mega winkelcentrum….heel erg westers maar wel gezellig.Thijs doet veel zijn eigen ding en Jaqueline en ik trekken veel met elkaar op. Gezellig! Straks naar huis voor ons avondmaal.
Ik heb echt veel meer meegemaakt en te vertellen maar dan wordt het zo’n lang verhaal, dus ga nu toch maar stoppen!!!
Tot het volgende verhaal!!!
Lieve groetjes,
Susanne.
Hier het eerste berichtje vanuit een niet zo'n zonnige Zuid Afrika....echt het is een beetje aan het regenen maar de afgelopen 2 dagen waren heerlijk weer. En het ziet er naar uit dat het weekend ook weer mooi wordt!
Waar zal ik eens beginnen. Een lange maar goede vlucht gehad!Van Johannesburg naar Port Elizabeth een uur vertragen maar verder is alles goed verlopen!Ik werd op het vliegveld opgehaald en naar mijn nieuwe huis gebracht! Het was al donker dus kon niet veel zien! We reden de township in en het enige wat ik zag waren groepjes mensen op straat...ik had dus helemaal geen idee waar ik eigenlijk terecht zou komen. Het ontvangst was warm. Ik verblijf bij Prof, zijn vrouw Fanita en 2 kinderen. Ook Thijs (19, Nederland) en Jaqueline (23,Nederland) zaten op mij te wachten. Ik kreeg mijn kamer te zien (ik deel een kamer met Jaqueline) en nog voor ik iets uit kon pakken gingen we eten. Kippekluif (ja, ik moet er weer aan geloven) en spinazie/kool stamp maar dan zonder aardappels en met rijst! Best goed te eten. Daarna wat gekletst en veel handjes geschut van mensen die hallo wilde zeggen. Daarna was ik zo moe van alles dat ik lekker ben gaan slapen.
Zondag 10 oktober:
Vanmorgen om kwart over 9 naar een kerkdienst geweest. Heel bijzonder. De priester sprak met zo veel kracht, al kon ik er niets van verstaan. Ook de mensen zongen met heel hun hart...heel indrukwekkend. Maar daarna gingen we iets doen wat veel indrukwekkender was. We gingen met Prof een rondrit maken door het township. Ik verblijf in het Walmer Township. Hier wonen allleen maar zwarte mensen. We begonnen in de buurt vanuit ' mijn' huis. Gewoon een stenen woning met stroom, water en een wc...5 straten verder op hadden de mensen dit allemaal niet meer! Geen stroom, geen water en geen stenen woning. Enkel een hutje van golfplaat en karton. We mochten bij 1 zo'n huisje binnen kijken...zo dat kwam binnen. Echt ik kan niet omschrijven hoe deze vrouw met nog 3 andere vrouwen en 4 kinderen in een krotje woonde zo groot als onze schuur. Het tocht er (er is immers alleen wat karton) en als het regent is de grond nat, de grond waar de kinderen op slapen....de angst van deze vrouw was dan ook dat door de kou en de nattigheid 1 van haar kinderen erg ziek zou worden. We waren daar in de middag en het gezin had op dat moment nog niets gegeten! Ze hebben niet veel te eten omdat ze geen inkomen hebben, ze zijn niet geschoold en kunnen dus niet aan werk komen…soms eten ze dus dagen niets! Terwijl wij net een lucnh op hadden! Wat een vreemde wereld. Ik besef dat ik maar moeilijk uit kan leggen wat ik heb gezien...het was vreselijk! Jaqueline en ik kunnen dat ook niet achter ons laten en dus hebben we net boodschappen gedaan wat we aan dit gezin willen geven...zodat ze in ieder geval op dit moment iets te eten hebben!
Ook zijn we een heuvel opgeklommen waardoor we heel het township konden zien. Er kwam heen einde aan…je ziet alleen maar golfplaat, karton, krotjes en hier en daar een stenen woning. De rest van de avond hebben we ook niet veel meer gedaan. We moesten hier echt even van bij komen. Hoe vreemd ook hebben we wel een lekkere salade gemaakt want ja, wij hadden toch honger. Het was heerlijk maar toch eet je op dat moment met een ander gevoel!
Maandag 11 oktober:
Eigenlijk zouden Jaqueline en ik vandaag beginnen met vrijwilligerswerk. Beide zijn we net Pedagoog dus vol ideeen en mogelijkheden. Echter hebben wij sterk het gevoel dat we nu meer worden ingezet als ‘ makkelijk voor erbij’. We werden afgezet bij een kinderdagverblijf en ik heb vooral de tafels verschoven en wat geholpen met eten. Ze hebben bijna geen programma en de docenten hadden er, in mijn ogen, niet zo’n zin in! Wij hadden er na een paar uur genoeg van, met alle respect maar daarvoor zijn we niet naar ZA gekomen. Daarom gaan we morgen zelf initiatief nemen en gaan we hoogstwaarschijnlijk zelf activiteiten maken voor de kinderen die veel op straat hangen want na 2 uur is er geen school en leven ze dus op straat. We willen graag voor deze kinderen iets doen. Dat gaat ook goed komen alleen moeten we nog even opstarten en dat komt op ons neer daar Prof en Khaya (organisatie) ons nog niet echt hebben kunnen helpen omdat wij ook nog niet helemaal weten wat we waar willen! Maar dat gaat zeker goed komen! Dus vanmiddag lekker rustig aan kunnen doen. Boodschappen gedaan in een mega winkelcentrum….heel erg westers maar wel gezellig.Thijs doet veel zijn eigen ding en Jaqueline en ik trekken veel met elkaar op. Gezellig! Straks naar huis voor ons avondmaal.
Ik heb echt veel meer meegemaakt en te vertellen maar dan wordt het zo’n lang verhaal, dus ga nu toch maar stoppen!!!
Tot het volgende verhaal!!!
Lieve groetjes,
Susanne.
-
11 Oktober 2010 - 17:42
John:
Ha liefie!
Wat heftig toch allemaal. Hopelijk kunnen jullie morgen iets voor ze gaan betekenen!!! Wacht met smart op je volgende verhaal! IOVJ, x -
11 Oktober 2010 - 19:31
Chantal:
Ha Suus!
Zeer indrukwekkend, super dat jullie voor deze mensen/ kinderen de komende weken heel wat willen gaan betekenen! Succes!
Liefs Chantal -
11 Oktober 2010 - 20:32
Lidewij:
Tjee, wauw, ooh, och
wat een hoop te verwerken. Maar ooh, wat bijzonder!
Geniet van je tijd daar en ik geloof erin dat je zeker een heleboel mooie momenten gaat waarmaken voor de kidzzz.
xxx -
12 Oktober 2010 - 16:53
Elvira:
Wow, het is moeilijk voor te stellen hoe het daar is nu wij onze nieuwe keuken aan het plaatsen zijn terwijl mensen daar niet eens een fatsoenlijk huis hebben.
heel veel succes met je ideeën! Ben erg benieuwd naar...alles!
-
12 Oktober 2010 - 17:54
Juud En Yarno:
He meis,
Geweldig om te lezen wat jullie allemaal van plan zijn. Zal ik ook even overkomen? Haha!
Wij kunnen ons hier niet voorstellen hoe het daar moet zijn, zeker niet wat je nu al in deze korte tijd hebt gezien. Onvoorstelbaar!
Wij wensen jou en Jaqueline heel veel succes!
Liefs ons -
12 Oktober 2010 - 18:44
Martijn Klijmij:
Ha suuske!!
Wat een mooi eerste v erhaal zeg!
ik sta met mn mond vol tanden!
En wij nederanders maar zeuren om kleine probleempjes en dingetjes.
ik wil daar ook heen!
ik kijk uit naar je volgende verhaal en heel veel plezier daar!
groetjes
Martijn Klijmij
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
