Laatste reisverslag alweer

Hallo allemaal,

Hierbij dan onze laatste reisverslag van onze bijzondere reis die we hebben gemaakt door Java en Bali.

Donderdag 22 september:
Vandaag weer op pad met Sri. Sri en chauffeur waren op tijd en de dag kon beginnen. Vandaag zijn we eerst naar Tanah Lot geweest. Een tempel op een rots in de zee. We waren hier na een uurtje rijden. Het was nu al super heet. Het was druk bij te tempel. Ook met toeristen maar vooral met gelovigen die er waren voor de ceremonies. Heel bijzonder want ze waren stuk voor stuk mooi gekleed. Mannen met een witte sarong, witte blouse en wit hoofddeksel. Vrouwen altijd met een witte blouse en daaronder een gekleurde sarong en een sjaal omgebonden om de middel. Tot de jaren 50 liepen vrouwen trouwens nog topless. De president van toen heeft dit afgeschaft want steeds meer vrouwen gingen naar school op Java (islamitisch) waar topless lopen echt niet kon. Hij heeft gezegd dat het niet meer van die tijd was en dus moest iedereen een blouse aan. De tempel was mooi maar alleen te zien van een afstand. Toeristen mogen de tempel niet in. Prima ook, we moeten niet met z'n allen hun ceremonies verstoren en het op de film willen zetten. We werden ook gevraagd om, met waarschijnlijk Javanen, op de foto te gaan, want zoals Sri zei: 'Balinese mensen zullen dat niet vragen'. Zo veel verschillen in 1 land, bijzonder. Onderweg heeft Sri voor ons Klepon gekocht. Plakrijst dat gezoet is en helemaal glad en dat dan in een bolletje met binnenin vloeibare suiker en bovenop kokos. Super zoet! Ondertussen reden we door naar de volgende tempel en tijdens de rit gesproken over relaties op Bali. Hoe dit gaat en heel veel ins en outs, erg interessant.
Toen waren we bij de tempel op de berg (BATUKARU). Dit was een hele rustige plek met bijna geen toeristen. We moesten hier een sarong om maar die had Sri gelukkig bij. Wat een rustige en serene plek. Helaas was het bewolkt want normaal zie je achter de tempel een berg. Deze was nu niet te zien. Hierna zijn we doorgereden naar de rijstvelden die op de Enesco werelderfgoedlijst staan: JATILUWIH (onderweg ook nog een paar keer gestopt voor mooie uitzichten). Het uitzicht was werkelijk prachtig. Overal waar je keek waren rijstvelden met de prachtige kleuren groen. Wij wilde graag de velden in. Sri zag het door de regen van gisteren niet echt zitten. Oké het was ook blubberig maar ja we waren er nu toch. We stonden nog niet goed of wel halverwege het veld of het begon te regenen. En niet zo'n beetje. We konden gelukkig ergens schuilen. In een open huisje waar ook 2 koeien stonden. Nou ja: het was in ieder geval droog. Tot we onze chauffeur met grote paraplu's aan zagen komen. Oh daarom belde Sri: ze heeft die arme man gewoon opgedragen om te komen met plu's. Nou het was een kort en bondig rondje door het rijstveld. Bij een eettentje geluncht. De regen kwam er op een gegeven moment met bakken uit. In Nederland zouden we het een wolkbreuk genoemd hebben! Helaas was na de lunch de regen nog niet gestopt maar qua tijd moesten we weer verder. De weg terug was erg slecht en door de regen werd het er niet beter op. Een goede afvoer is er niet dus soms reden we door kleine, tijdelijke, riviertjes. Op naar de laatste tempel (TAMAN AYUN). Deze tempel is al erg oud en dit kun je herkennen aan de rode stenen die ze hebben gebruikt. Bij de tempel waren erg veel vrouwen bezig voor de offerceremonie voor volgende week. Ze zijn de versieringen aan het vlechten van bananenbladeren en palmbladeren en zo worden er vele offermandjes in elkaar gezet. De vrouwen doen dit vrijwillig en nemen er een vrije dag voor (elke dag werken er dus andere vrouwen aan). Na dit alles zat onze tour er weer op en zijn we terug gebracht naar het hotel. Na een laatste groepsfoto afscheid genomen van elkaar. 2 mooie dagen hebben we met Sri gehad en het krijgen van zoveel Nederlandse informatie was erg waardevol. Eenmaal terug in het hotel hebben we onze was opgehaald. Wat ruikt het toch weer lekker fris!! En dat voor nog geen 6 euro! In de avond hebben we nog een voetmassage genomen van een half uur. Langer kon niet want ze gingen al bijna dicht. Oei...dit was toch wel erg lekker! Heerlijk ontspannen gingen we daarna weer terug naar ons hotel.

Vrijdag 23 september:
Vandaag zou in het teken staan van creativiteit. We hebben namelijk 2 workshops. We begonnen met het maken van een zilversieraad. In een stapel met foto's kon je ideeën op doen. Ik ging voor een stel oorbellen en John wilde een ring voor mij maken. Na wat wikken en wegen een eerste schets gemaakt. Daarna konden we aan de slag met het zilver wat er nu nog heel raar uit ziet. Knippen, meten, vormen etc. Toen ik het had zoals ik hebben wilde heeft hij het plaatje (de basis van mijn oorbel) warm gemaakt met een speciaal spul en daarna mocht ik alles er op leggen (alles wat scheef zit zou dus mooi mijn eigen schuld zijn) en daarna maakte hij het weer heet en zat het vast. Bij John heeft hij het zelf gedaan, misschien omdat hij zag dat John motorisch niet zo handig is....haha. Daarna gingen ze in een bakje met chemicaliën en dan weer in water. Uiteindelijk moesten onze sieraden 30 minuten in het chemicaliën bakje om ze schoon te maken. Daarna heeft hij enkele dingen zwart gemaakt (zonder overleg, een beetje jammer) en toen was het poetsen geblazen en nu ben ik dus in het bezit van een unieke ring en een stel oorbellen. Daarna kregen we een lunch die bestond uit rijst, een goed gemarineerde kippenbout, stukje tempeh en wat groente. Smaakte prima en daarna nog een schaaltje fruit. We waren klaar voor de volgende workshop....het maken van een wajangpop uit leer. Eerst overtrekken, toen moesten we alle inkepingen maken. Dit kon met een spijker of een gereedschap waar je dan op tikt met een hamer. Een flink karwei maar wel leuk. Toen de pop uit stansen en toen hadden we al echte poppetjes en was het zo rond 17.15u. Toch wilde ik ze nog schilderen. Dit duurde ook wat langer dan gedacht en het licht viel een paar keer uit en het was inmiddels al donker maar zo rond 19.00u waren ze klaar en het mag gezegd: het is best leuk geworden zeker als je ze van een afstandje ziet. Toen werden we weer thuisgebracht en waren we ruim 3 uur later dan gepland terug. Tja alles slow down! Heel leuk om vandaag eens op een andere manier de dag te hebben gevuld dan we normaal doen.

Zaterdag 24 september:
Deze ochtend voor het laatst ontbeten in Ubud. We deden nog een laatste rondje langs de winkelstraat...dus met de terugweg weer langs het apenbos...: Overdag en met plastic tassen hadden we nog niet eerder gedaan. Halverwege op de hoek was een aap....en die achtervolgde ons en hup hij hing in mijn plastic tas met onze lunch. Scheurde hem zo open!!! Gelukkig had ik alles nog en ook John had hem op tijd weg van onze souvenirs. Gered zo dachten wij. Er kwam ook net een scooter langs die zei: 'tas omhoog houden, niet laten hangen!!' Maar een eindje verderop werden we opnieuw aangevallen. Een beetje stom en mijn eigen schuld want door onze eerste aanval was mijn tas helemaal stuk en ik wilde wat spullen bij John erin doen maar ja....ik had vooral niet moet stoppen want de aap zag zijn kans schoon! Weg lunch! Maar gelukkig was dat het enige. Wat een avontuur zo op het laatste moment.
Op naar Sanur waar we de boot hebben genomen naar Nusa Lembongan, een klein eilandje dat bij Bali hoort.
Je moet je backpack afgeven en die sjouwen die mannen boven hun hoofd en een beetje door het water naar de boot. We hoefde niet lang te wachten en al snel mochten we op diezelfde boot. Toen we uit vaarde zei een meisje: oh...komen onze backpacks later? Nee zei de schipper die liggen op het dak. Waarop zij zei: nee hoor...die staan daar aan wal. Dus hup terug en de rugtassen gepakt. Maar goed dat ze zo oplettend was geweest. Daarna vaarden we in een half uurtje naar Nusa Lembongan. Eenmaal in het hotel direct naar het strand gelopen (wandeling van een kleine 10 minuten) en in het frisse zeewater om af te koelen. De komende dagen van onze vakantie zullen we hier door brengen.

Zondag 25 september:
We hebben bij de eigenaar 1 scooter gehuurd (kost 3,50 per dag) En zo zijn we niet veel later samen gaan scooteren. John bij mij achterop. We zijn een beetje rond gaan rijden en kwamen uiteindelijk uit bij een standje waar we een stukje hebben gelopen en gezeten. Het was niet de plek om het water in te gaan maar zo aan het water was ook prima. Wel erg warm. Flink smeren met zonnebrandcrème dus. Daarna doorgereden naar het mangrovebos. Grappig feitje: we stopten om te kijken waar we moesten zijn. Locals vragen: mangrove bos...rechtdoor! Nog geen 5 meter verder gereden en daar stond de man die de kaartjes verkocht. We waren er dus gewoon al! Voor een paar cent konden we door en daar werd de weg een stuk slechter. Omdat we er nu toch waren hebben we een boottocht door de bossen gemaakt, samen met een Duits meisje om de prijs te drukken. Het duurde niet zo heel lang maar het was wel leuk om gedaan te hebben. Daarna terug en maar kijken bij welke weg je uitkomt. Ik zag de meter van de benzine terug lopen en hier heb je geen tankstations maar verkopen ze langs de weg litertjes benzine in een cola fles. Maar toen we de dop open draaide bleek dat hij nog best vol zat, metertje stuk dus (ja Sity....dit komt je vast bekend voor...maar het wordt nog erger...). Helaas hadden ze toch niets aan ons verkocht. Daarna door naar dreambeach, hier hebben we bij een eettentje (die we herkende van de googlefotos thuis) een pizza gedeeld. Zwemmen in de zee was een risico'tje door de stroming dus hier niet voor gekozen. Gewoon lekker verder gescooterd naar Sandy Bay. Ook hier een leuk eettentje gevonden met een zwembad waar we gebruik van mochten maken als we iets dronken. Er was zo'n heerlijke 2 persoonsligbank vrij en hier hebben we heerlijk gezeten en gezwommen in het zwembad. Wat een verkoeling! De zee was ook hier namelijk een beetje wild. Onze hoteleigenaar heeft voor ons een tafeltje gereserveerd in een goed restaurant vlak bij ons hotel. Bij het restaurant bleek de reservering toch niet zo heel goed door te zijn gekomen maar een lieve serveerster heeft er voor gezorgd dat we toch een tafeltje hadden! Super! En zo hebben we een heerlijke eerste dag gehad op dit kleine eilandje.

Maandag 26 september:
Vandaag er vroeg uit want een snorkeltrip stond op ons te wachten. Na het ontbijt op onze scooter naar de plek gereden waar we zouden beginnen. Flippers op maat uitzoeken, betalen en op de boot. De zee was wat onstuimig maar de tocht ging goed. Toen waren we bij de eerste stop. Manta Point. De golven waren naar mijn idee echt niet veilig. Maar goed, iedereen ging er in en de gidsen riepen enthousiast 'Manta manta' dus wij er ook in. Nou ik weet niet goed hoe ik die minuten het beste kan omschrijven. De golven waren echt enorm, mijn snorkel was stuk en ik had een halve zee in mijn maag zitten. Ik heb geen 1 beest gezien en was werkelijk blij dat iedereen weer veilig op de boot zat. De meeste van ons zo misselijk als iets. Pas bij de volgende stop zei de gids: wil je misschien een lifejacket? Stom dat we daar zelf niet aan gedacht hadden maar hier nu gretig gebruik van gemaakt. We hadden nog 2 snorkelpunten en die waren echt wel heel gaaf. Mooi koraal en heel veel gekleurde vissen. Een vrouw zei aan net einde van de snorkeltrip: this was an expericience. En dat was het! Daarna terug naar het hotel voor een douche. We hebben een buiten douche wat heel leuk is maar zo rond 1u/half 2 sta je wel poedeltje naakt in de felle zon. Om 5 uur stond onze pick-up klaar. Vanavond de zonsondergang bij SandyBeach. We hadden, zoals afgesproken, het beste tafeltje. Helemaal niemand voor ons en uitzicht op de zee. Om ons heen werd het drukker en de zon ging onder. Helaas heeft de bewolking een mooie ondergang een beetje belet maar het was hoe dan ook heel bijzonder.

Dinsdag 27 september:
Vandaag weer lekker met de scooter op pad. Eerst naar de panoramavieuw. Hier heb je een mooi uitzicht op het eiland, het mangrovebos en de zee. Daarna terug gereden naar de andere kant van het eiland, opzoek naar de gele brug. Dit hebben we een paar keer moeten vragen en we werden dan weer links en dan weer rechts gestuurd maar uiteindelijk vonden we de gammelige brug die Nusa Lembongan verbind met Nusa Ceningan. Hier hebben we wat rond gereden. Dit eilandje is kleiner, dunner bevolkt en ook groenere, rauwer. Naar de Blue Lagoon gereden. Dit was een mooi stukje natuur. Uiteindelijk kwamen we een restaurant tegen en hier mag je gebruik maken van het zwembad als je er luncht. Nou prima. Dus wij aan de soto en sandwich en daarna afkoelen in het zwembad. De zee was ook prima geweest maar deze is vaak erg wild en dat maakt zwemmen niet zo fijn. Het zwembad met uitzicht op de zee is ook prima dus. Daarna door naar de plek waar we eergisteren met de boot waren aangekomen. Hier kun je heel mooi de zonsondergang zien, zo hadden we gelezen. Hier even wat rondgelopen. En daarna op het kleine strandje gaan zitten. Met wat (zwerf) honden om ons heen. Biertje en een colaatje erbij. Prima. Ik ben nog op zoek gegaan naar een paar schelpen en heb ondertussen het plastic wat ik op het strandje zag liggen opgeraapt en verzameld. De zonsondergang zou inderdaad prachtig geweest zijn als er geen bewolking was. Ach ja, het kan niet altijd mee zitten. Nog een tijdje op het strand gezeten tot het donker was en we wel zin hadden in wat eten. Er waren genoeg restaurantjes en we hebben er dus 1 uitgekozen aan het strand. Nadat alles op was zijn we op de scooter terug gescooterd. Ons scootertje heeft moeite met de berg op. Het laatste stukje moet John dan lopen anders staat hij helemaal stil. En vandaag had hij ook opeens last met recht vooruit. Daar waar we al steeds naar hadden gekeken (we leren van Leros) overkwam ons nu weer. Benzine op. Maar gelukkig weegt het ding niets en gingen we vaak een heuvel af waardoor we niet hoefde te duwen. Maar je zult altijd zien dat dit gebeurd wanneer er niets open is. Daar waar ze normaal langs de weg literflessen benzine hebben staan was nu alles weg. We liepen langs een groepje jongeren en lachend vroegen ze of we 'out of petrol' waren. Ze wezen ons een winkeltje wat nog open zou zijn. En inderdaad, hier hebben we 2 liter gekocht. We waren zo blij dat we benzine hadden dat we haar er 2 liter in lieten gooien nog voor we de prijs wisten. 30.000 (2,10euro) hebben we af moeten rekenen, wat natuurlijk veel te veel was maar wij waren blij dat we weer konden scooteren en zij had weer een goede avond. Allemaal blij.

Woensdag 28 september:
Omdat we nog geen Manta hadden gezien hebben we vandaag via het hotel weer een snorkeltocht geboekt. Dit keer zitten we met z'n 2e op 1 bootje. En we waren voorbereid: we wilde gelijk met lifejacket het water in. We hadden zo'n leuke boot met van die poten aan de zijkant en een aardige kapitein. De zee was bij MantaPoint een stuk rustiger. Dat gaf de burger moed. Wij het water in. En ja, ik heb er 1 gezien en John zelfs twee maar ik schrok zo van het water en vooral al het plastic dat er in zat dat ik meer daar mee bezig was. Niet normaal hoeveel flesjes, zakjes en troepjes er rond dwaalden in de zee. En daar moeten die Mantas dan in leven! Bizar maar goed, op naar het volgende punt. De kapitein had ons brood gegeven waardoor er super veel visjes voor ons zwommen maar daardoor dreven we ook af en kon ik haast niet terug komen. Gelukkig heeft John me enorm geholpen! Anders lag ik daar nu nog denk ik. Daarna nog naar het mangrovepoint. Hier was het koraal niet meer zo mooi maar waren er wel hele mooie vissen. Ook nu ben ik dankzij Johns hulp weer op de boot gekomen. Nee: ik ben geen goede zwemmer, John gelukkig wel. Daarna ons klaar gemaakt voor een Balinese massage. Helemaal ontspannen en vol met olie zijn we nog even naar het strandje van gisteren gegaan dat daar vlakbij was. Wederom geen mooie zonsondergang maar wel een volle tas en een doosje vol plastic van het strand gehaald samen met John. Om half 8 zaten we in Bali Hai (heerlijk restaurantje waar we 2 dagen terug ook al waren). Hier genoten van onze laatste avondmaal op Bali.

Donderdag 29 september en vrijdag 30 september:
Deze dagen stonden eigenlijk in het teken van reizen. Op donderdagochtend zijn we om 9.30u opgehaald om om 10.30u met de boot weer terug te gaan naar het vaste land van Bali. Daar werden we gelijk afgezet bij het vliegveld om om 14.00u in het vliegtuig te stappen naar Jakarta (Java). Daar hebben we even in een hotelletje gezeten om ons op te frissen en om een filmpje te kijken. Om 00.30u zaten we weer in het vliegtuig en na een overstap van 3u in Doha waren we op vrijdag zo rond 13.00u weer terug in Nederland. Alle aansluitingen gehaald en 3 rustige vluchten gehad.

Nu alweer een heel weekend in Nederland. Wat smaakt een bruine boterham met kaas toch weer heerlijk :-)

Al met al kijken we terug op een zeer bijzondere reis. We hebben 2 eilanden gezien van Indonesië en de verschillen zijn enorm. Dat maakt dit land erg bijzonder. En natuurlijk was het heel speciaal om een beetje in de voetsporen van Susanne haar opa en oma te kunnen treden.

De vakantie zit er op....morgen weer onze eerste werkdag. Wie weet tot spoedig weer!

@ Wolke: helaas kwam je tip te laat...maar wie weet gaan we ooit nog terug naar Bali en dan zullen we er zeker heen gaan!

Groetjes,
Susanne en John.